China bestaat al vroeg in de  geschiedenis en staat bekend als een groot en modern land in kunst en wetenschap.

Het eerste koninkrijk is ongeveer om het jaar 2200 v. Christus ontstaat. Onder de regering van de Zhou-dynastie (een dynastie is een soort koninkrijk) 1122 v.Chr. – 256 v.Chr.ontwikkelde zich de basis voor de latere Chinese cultuur. Pas in 221 v.Chr kwam de eerste keizer, Qin Shi Huangdi, aan de macht, de China weer een maakte na eeuwen van onrust. Hij liet onder andere het Terracottaleger (dit leger is later opgegraven, zie afbeelding). en de Chinese muur (heeft hij gebouwd) achter toen hij in 210 v.Chr. stierf.

De naam China is afgeleid van de naam van deze keizer, Qin.

Onder het laatste koninkrijk waar de Mantsjoes de baas was, nam de macht van de Russen en de westerse landen toe.

In d 19e eeuw (1800) kwam er oorlog: Opiumoorlog, deze ontstond doordat de Chinezen zorgde voor beperkingen van de handel en doordat de Britten opium (dit is een plant, zie afbeelding) smokkelde. Toen de Britten wonnen werd op 18 oktober 1860 de Conventie van Peking opgesteld. De Qing-Dynastie werd gedwongen door Britse en Franse troepen om verschillende delen van China af te staan aan het Russische rijk. Kort hierna is er een verdrag gesloten met Portugal dat Portugal het bestuur overnam van Macau. Ondertussen vond er een opstand plaats die door de protestantse Hong Xjuquan geleid werd. Deze opstand kostte twintig tot dertig miljoen mensen het leven.

Rond 1900 beleefde men de anti-Westerse Bokseropstand plaats, die mislukte.

In 1911 werd de laatste keizer afgezet en de Republiek China uitgeroepen, de Sovjets namen de Toeva in en Mongolië en Tibet werden onafhankelijk. De eerste republikeinse president is Sun Yat-sen, de grondlegger voor de republiek. Toch bleef het onrustig in de republiek. Onder leiding van Chiang Kai-shek werden in 1928 de krijgsheren verslagen.

 Hierop volgde een lange burgeroorlog. Deze was tussen de nationalisten en de communisten. Alsof het nog niet erg genoeg was kwam er ook nog oorlog tussen Japan en China: de Tweede Chinees-Japanse Oorlog (zie afbeelding). In deze Oorlog wist Japan een groot deel van Oost-China in te nemen en richtte een marionettenstaat op: Japans-China. Gelukkig kreeg China dankzij de Verenigde Staten hun land weer terug.

Na het einde van de Tweede Chinees-Japanse Oorlog (1945) gaat de burgeroorlog weer verder, deze wordt in 1949 gewonnen door de communisten die Mao Zedong als leider hebben. De nationalisten, het Kwomintang-Regime vlucht naar Taiwan en zij regeren daar vandaag de dag nog steeds.

1 oktober is voor de Chinezen een belangrijke dag: Volksrepubliek China wordt uitgeroepen door Mao Zedong (leider van de communisten, zie afbeelding).

Kort hierna komt China weer in de problemen: de Koreaanse Oorlog doordat de Westerse VN naar het noorden trok omdat ze de overhand gekregen. De Chinese regering was bang voor een vijandig buurland.

Gebieden die vroeger bij het Chinese keizerrijk hoorde en toen onder regering van een ander land werden weer bij de regering in Peking geplaatst. Mao begon de Chinese economie te verbeteren waarbij hij hulp kreeg van de Sovjet-Unie. In 1958 kwam Mao met een plan die hij ten uitvoer bracht: De Grote Sprong Voorwaarts (voor de Economie). Dit mislukte en bracht ongeveer twintig tot veertig miljoen doden. Daarom kwam Mao met een nieuw plan: de Culturele Revolutie, met dit plan wilde hij breken met de oude traditie en cultuur en zichzelf meer eer geven. Dit plan werd een chaos in het hele land. Rond deze tijd werd de band met de Sovjet-Unie minder. In verband hiermee ging premier Zhoe Enlai in 1972 naar de Verenigde Staten en kreeg daar een plaats in de VN-Veiligheidsraad wat ten koste was van Taiwan.

Toen Mao in 1976 stierf werd de Culturele Revolutie afgeschaft. Na een machtsstrijd en de gevangenschap van de Bende van Vier (dit waren vier personen die tegen de afschaffing van de Culturele Revolutie waren) werd Deng Xiaoping (zie afbeelding) de leider van het Chinese volk. Dankzij deze leider werd China een grote economische mogelijkheid. China werd weer een mogelijkheid voor het buitenland. Maar de macht van de communistische partij werd nog steeds gehandhaafd want dat bleek wel in het Tiananmen-Protest in 1989. Dit was een protest dat er studenten in opstand kwamen.